कहर

हिजोआज
मानौँ कुनै विभीषिकाको भयले तर्सिएको
कम्पित जीर्ण शरीर जस्तै
सिरानीमुनि सपना थन्क्याएर   
मनभरि छट्पटीको पहाड उचाल्दै
केही थान आँखा
चिहाइरहेछन् जिन्दगी खट्प्वालबाट ।१।

हिजोआज
खेत र खलियानहरू
बारी र बस्तीहरू
सहर र सडकहरू
सुनसान छन्
तर रातलाई चिर्दै झ्याउँकिरीको स्वरमा
कर्कस ध्वनि निकाल्दै
मडारिरहेछ डरको तुवाँलो
तर स्यालहरू
उद्यत छन् कफन र कात्रोमा र्‍याल काढ्न
र कमिसन खोज्‍न यन्त्र र उपकरणमा ।२।

हिजोआज
शक्तिको शिखरमा
क्षेप्यास्त्र, अणु र परमाणुले चुलिएकाहरू
अहमं र आवेगभन्दा बाहिर
शस्त्र र अस्त्रभन्दा पर
औँलामा ब्रह्माण्ड नचाउन खोज्नेहरू
पराजित हुँदैछन् सूक्ष्म विषाणुसँग
भयातुर छन् सुरक्षित हुन
बेरिएर प्लास्टिकको पोकामा ।३।

हिजोआज
तिमी र म
भोग्दैछौँ लकडाउन
सिक्दैछौँ क्वारिन्टाइन र आइसोलेसन
आफ्नासँग टाढिएर बाँच्‍ने सीप
ढोका थुनेर मृत्यु जित्‍ने कला
अनि हरेक दिन,
मृत्युका खबरले तानिरहेछौँ टेलिबारहरू
र बनाइरहेछौँ रेखाचित्र
उकालो लागेको नेप्सेजस्तै ।४।