देशको विघटन

विघटन र विखण्डनको कुलतमा फसेर
एकादेशको शासकले 
विघटनको लामो सूची निकाल्यो 
र राजपत्रमा छाप्यो । 
विघटनको सूचीमा 
धेरै थोक भेटियो । 
भाइरल भएको भाइरस भेटिएन ।  
निषेधाज्ञाले कोपरेको भोक भेटिएन । 

संसद् विघटन भयो । 
संसारले थाहा पायो । 
अदालत विघटन भयो ।
तराजुले थाहा पायो । 
विश्वविद्यालयहरु विघटन भए । 
किताबले थाहा पायो । 
संविधान विघटन भयो ।
कलमले थाहा पायो । 
अस्पतालहरु विघटन भए । 
अक्सिजनले थाहा पायो । 

विघटनको सूची लामो थियो । 
प्रकार अनेक—अनेक थिए । 
देखिने—नदेखिने विघटन । 
लेखिने—नलेखिने विघटन । 
बुझिने—नबुझिने विघटन
भनिने—नभनिने विघटन । 

समय ढल्दै गयो । 
विघटन चल्दै गयो । 
नैतिकताको विघटन भयो ।
आदर्शको विघटन भयो । 
विधिको विघटन भयो । 
थितिको विघटन भयो । 
विघटन गर्नुपर्ने धेरै ‘थोक’ थिए । 
ऊ ‘खुजुरा’मै रमायो ।  
भाइरस देशैभर भाइरल भएको थियो । 
पोल्टा र चुलामा निषेधाज्ञाको डाम थियो ।
शव लस्करै पालो पर्खिरहेका थिए । 

विघटन र विखण्डनको
 लामो यात्रा पार गरेपछि 
आफैँले आफैँलाई 
विघटन गरेको घोषणा गर्नुअघि
उसले देशै विघटन भएको घोषणा ग¥यो । 
र भन्यो— 
मैले टेकेको धरतीको अस्तित्व
विघटन गर्न सके पनि 
आँखाले देखेको
सिंगो आकाश विघटन गर्न सकिनँ । 
मलाई त्यसैमा खेद छ । 
...