रात छिप्पिँदै गएपछि 
कोखा हान्दै हान्दै गयो । 
खरानी पानी खाएर 
बेथा ठीक पारेपछि 
पटुकाका गाँठा फुकाएर
रित्ता बटुका लुकाएर 
थुप्रेको पैसाले
विदेश जाँच्‍न गयो नेपाल । 
जाँच पास भएपछि 
नेपालले खबर पायो । 
नेपाल सन्चै छ । 
नेपालीलाई सन्चै छ । 

नुनपानी खाएर तृप्त नेपाल ।
सुनपानी छर्केर स्वच्छ नेपाल ।
भोकै बसेर शान्त नेपाल ।
बेसार घसेर स्वस्थ नेपाल । 
ओखती हामी चिन्दैनौं ।
ओखतीले हामीलाई चिन्दैन ।
हलेदो अम्बा बेथा चट
खोप नेपालले किन्दैन । 

---

बन्‍नुहुन्‍न अस्पताल
टावर, मूर्ति ठड्याउने हो । 
दबाईको सवाई गाएर के काम 
किलोका किलो सुन चढाउने हो । 
बन्‍नुहुन्‍न डाक्टर नर्स 
अम्बा विद्या पढाउने हो ।
चिर्नुहुन्‍न शरीर ।
फाल्न हुन्‍न जेथा ।
शरीर हाम्रो बलियो छ
आफैँ जान्छ बेथा । 

देश 
घाउ, घटिरा, गिर्खाको हैन । 
भोक, शोक र तिर्खाको हैन ।
वीर गोर्खाको हो । 
बहादुर पुर्खाको हो । 
किटले जाँचेर हैन
दाँत किटेरै 
नेपालीको आँत निको हुन्छ । 
नेपाललाई जाँच्छु नभन । 
नेपालीलाई जाँच्छु नभन । 
ऐय्या नभन, आच्छु नभन । 
नेपाल सन्चै छ । 
नेपालीलाई सन्चै छ । 

समृद्धिको सातु 
गफैगफले मुछेर 
फुक्कै खान्छ नेपाल । 
रेल र पानीजहाज चढेर 
संसार जाँच्‍न जान्छ नेपाल । 
घाउ खोज्दै नबस ।
जाँच्‍ने दाउ खोज्‍नै नबस । 
नेपाल सन्चै छ । 
नेपालीलाई सन्चै छ ।