कविता
बिदाइ
असिम-असिल चाहनाहरू बोकेर
मिलन वर-वर आउँदो रहेछ
बिछोडको वेदनाहरू बोकेर
टाँडिएझै हुनुपर्दो रहेछ
समय चक्रका बन्दनले
उथल-पुथल निम्त्याउँदो रहेछ
पानी परिसकेपछि आकास
निलो सफा देखिँदो रहेछ
बच्चा थियौँ बुढो भयौँ
पुरानो चाहना नहुँदो रहेछ
नयाँ-नयाँ अनुभूतिका लागि
भावना पुरानो छाड्नै पर्ने रहेछ
आजभन्दा भोलि नयाँ
हिजो नयाँ नहुने रहेछ
नयाँ-नयाँ प्रेरणाहरूको पोको बोकी
हिजोले हामीलाई पछ्याइरहदो रहेछ
कल्पनाशील आकासमा डुबुल्की मार्दा
कनिकाको घैटो घोप्टिँदो रहेछ
कोरा कागज बनी हिँड्दा
जो-कोहीले लेख्दो रहेछ
आएपछि जानै पर्ने
मिलनको चाहना हुँदो रहेछ
जन्मिएपछि मर्नै पर्ने
यथार्थले डोर्याउँदो रहेछ
सम्झनै-सम्झनाका कोशेली बोकी
बिदाइ समारोह आउँदो रहेछ
के गर्ने पालो सबैको यही नै हो
बिदानी ननिको हुँदो रहेछ
Author
कमेन्ट गर्नुहोस्
Sign in with
Facebook Googleकमेन्ट पढ्नुहोस्
0 प्रतिकृया